فرد دیابتی چه کارهایی باید انجام دهد؟

مسئولیت فرد مبتلا به بیماری دیابت

فرد دیابتی باید چه کارهایی انجام دهد؟ این پرسش ها زیر در ابتدا در هر فرد مبتلا به دیابت مطرح می شود

• حال می‌ دانید که به دیابت مبتلایید؟
• این را هم می دانید که دیابت چیست؟
• اما این اطلاعات برای شما  چه معنایی دارند؟
• آیا ابتلا به دیابت موجب مختل شدن سلامت شما می شود؟
• آیا مانع از انجام دادن کارهایتان می شود؟
• آیا در امور حرفه ای شما مشکلاتی پدید می آورد؟
• خانواده تان را نگران می کند؟
• آیا این بیماری روزی شما را ترک خواهد گفت؟
• قرار است چه به سرتان بیاید؟

نکته اول این است که وقتی تشخیص داده شد که به دیابت گرفتار شده اید، باید بیماری خود را بپذیرید و مترصد یافتن راه حلی برای آن باشید.

توجه داشته باشید که گفتم باید راه حلی برای آن بیابید. دیابت مانند آپاندیسیت نیست که جراح، در حالی که بیهوشتان کرده، با یک عمل جراحی آپاندیس ملهتب و عفونی را از شکمتان بیرون کشد.

دیابت نوعی بیماری است که خود شخص مبتلا به آن مهمترین عامل مؤثر در حال بیماری است.

معنای این حرف آن نیست که شما در برابر این بیماری تنهایید. تیم مراقبت از بیماران دیابتی برای راهنمایی و حمایت از شما همواره حضور دارند. اما به یاد داشته باشید که مهمترین عضو این تیم مراقبت خود شما هستید.

آنچه در حال حاضر باید بدانید، نکاتی اند که باید در چند روز آینده انجام دهید تا حالتان بهتر، و از وخیمتر شدن بیماری تان جلوگیری شود. بتدریج اطلاعاتتان درباره دیابت و نحوه مراقبت از خود افزایش می یابد.

افراد دیابتی باید احساساتتان را قسمت کنید

اولاً، اندوه، خشم، حس ناکامی و نگرانی خود را با فردی معتمد که اطمینان دارید شنونده خوبی است، در میان بگذارید. سعی کنید که جمله احساسات خود را بیرون نریزید.

با بیان این نکته که بیماران دیابتی با مراقبت درست از خود سلامت و سرخوشی شان را حفظ می کنند، می توانم قدری از نگرانیهای شما بکاهم.

دیابت مانع از انجام کارهای متعارف شما نمی شود و تداخل آن با فعالیت های حرفه ای بعید است. بی گمان افراد خانواده شما در ابتدا نگرانتان خواهند شد، زیرا برایتان ارزش قائلند؛ آنان نیز از این موضوع نگران و غمگین خواهند شد و احساس ناکامی به آنها دست خواهد داد.

اما قسمت کردنِ نگرانیهای اولیه با خانواده نیز سودمند خواهد بود. دیابت مانع فعالیتهای شما در محیط خانواده و انجام دادن مسئولیت هایتان در خانواده نخواهد شد.

دیابت تا ابد با شما خواهد بود، اما بسیاری از کسانی که به دیابت بزرگسالان مبتلایند، می توانند با برنامه غذایی مخصوص و کنترل وزن در اندازه مطلوب، گلوکز خونشان را کنترل کنند.

چه اتفاقی برای شما به عنوان یک فرد دیابتی رخ می دهد؟

بیم از ناشناخته ها همواره نگران کننده است. در این کتاب، من در مورد بیماری دیابت و تأثیرات آن بر بدن و نحوه کنار آمدن با آن توضیح خواهم داد.

اگر در مورد اتفاق هایی که در درون بدن می افتد اطلاعاتی داشته باشید، می توانید دیابت را کنترل کنید.فرد دیابتی باید چه کارهایی باید انجام دهد؟

برنامه غذایی مبتلایان به دیابت

شاید تعجب کنید که بدانید برنامه غذایی مبتلایان به دیابت همان برنامه غذایی توصیه شده برای افراد سالم در جامعه امروزی است. قاعد ساده زیر در حال حاضر به شما کمک می‌ کنند:

• به یاد داشته باشید که بدنتان نمی تواند بار اضافی و ناگهانی گلوکز را تحمل کند.
• اگر گلوکز بتدریج جذب شود، بدن قادر خواهد بود آن را آسانتر به مصرف برساند.
• از خوردن خوراکیهای خیلی شیرین از جمله شیرینی، آب نبات، شکلات، کیک، بیسکویت، دسرهای شیرین و نوشابه های گازدار خودداری کنید.
• چای و قهوه را بدون قند و شکر بنوشید. اگر میل به طعم شیرین دارید، شیرین کننده های مصنوعی در حد اعتدال مصرف کنید  انواع مختلف آنها در بازار یافت می شود، می توانید یک نوعش را انتخاب کنید.
• غذاهای پر فیبر مانند سبزیجات، نان گندم سبوس دار، لوبیا و سبوس مصرف کنید.
• از خوردن هرگونه مواد غذایی چرب مانند خامه، کره، مارگارین و غذاهای سرخ کردنی بپرهیزید.
• اگر اضافه وزن دارید، از هر نوع غذایی- بخصوص مواد غذایی چرب- کم بخورید.
• در صورت تشنگی، از نوشیدنیهای کم کالری یا آب استفاده کنید. نوشیدن

از خوردن شیرینی و مواد غذایی چرب بپرهیزید و غذاهای پر فیبر بیشتر مصرف کنید.

چای و قهوه با شیرین کننده های مصنوعی اشکالی ندارد و ترجیحاً شیر پس چرخ (شیر بدون چربی) مصرف کنید.

درمان افراد دیابتی

اگر پزشک معالج برایتان قرصی تجویز کرده است، نام، مقدار و طرز مصرف آن را یادداشت کنید؛ مثلاً اینکه باید آن را قبل یا بعد از غذا و کدام غذاها مصرف کنید. بعد طبق دستور عمل کنید.

این قرصها برای پایین آوردن قند خون شما تجویز شده اند. گاه افرادی نسبت به آنها شدیداً حساسیت بروز می دهند

قند خونشان بیش از حد پایین می آید. به این حالت هیپوگلیسمی گفته می شود. این حالت بسیار نادر است، اما اگر بعد از مصرف این قرصها حالتان بد شد، قدری مواد قندی بخورید و با پزشک تماس بگیرید.

پی ببریم که چه پیش می آید؛ آزمایش ادرار

نادانی و بی خبری هیچ نعمتی به شمار نمی آید. اگر یاد بگیرید که خود قند خونتان را اندازه بگیرید، دیگر لازم نیست منتظر بمانید که دکتر اوضاع و احوال قند خونتان را به شما بگوید.

روش غیرمستقیم اندازه گیری قند خون این است که بفهمید چه میزان قند وارد ادرارتان شده است.

در خون اشخاص غیر دیابتی هیچ گونه قندی یافت نمی شود و این همان وضعیتی است که باید به آن برسید. امروزه برای اندازه گیری گلوکز خون ابزار ساده ای در بازار یافت می شود، که از آن جمله می توان از Chemstrips uG، Clinistix، Diastix، Diabur 5000، Medi- Test یاد کرد.
پزشک می تواند آنها را در نسخه شما بنویسد که از داروخانه تهیه کنید. پیش از به کار بردن این ابزار دستورالعمل آنها را به دقت بخوانید.

آزمایش قند ادرار با ابزار مخصوص

در سر تمام این ابزارها که به شکل میله اند، یک تکه نوار نمد مانند وجود دارد. میله را طوری در دست بگیرید که نوار نمدی در جریان ادرار قرار گیرد
(یا در داخل یک ظرف شیشه ای تمیز ادرار کنید و میله را به داخل آن فرو کنید).

ادرار اضافی را دور بریزید. منتظر بمانید تا مدت زمان ذکر شده در برگه راهنما سپری شود، این مدت معمولاً یک دقیقه است.
رنگ نوار سر میله را با رنگ هایی که در برگه راهنمایی که کارخانه سازنده همراه با آن ابزار عرضه کرده است، مطابقت دهید.

در این مرحله باید بدانید که: در ادرار شما گلوکز وجود ندارد (خوب)، مقدار کمتر از یک درصد (متوسط)، مقدار یک درصد یا بیشتر (خوب نیست)
اگر گلوکز درون ادرار زیاد باشد، این مقدار در طی یک هفته آینده پایین نخواهد آمد؛ نحوه درمان شما باید تغییر کند، بهتر است با پزشک خود تماس بگیرید.

اگر بخواهید، می توانید نحوه اندازه گیری گلوکز خون را با نمونه های خونی که از نوک انگشت گرفته شده، فرا بگیرید

گام های بعدی ( فرد دیابتی چه کارهایی باید انجام دهد؟ )

نخستین سنگ بنای مهار بیماری دیابت کسب اطلاعات در مورد اتفاقاتی است که درون بدن می افتد.

دومین سنگ بنا برخورداری از برنامه غذایی صحیح، سومین سنگ بنا ورزش، و چهارمین سنگ بنا درمان با داروهاست. هر یک از این چهار عامل را به طور مجزا بررسی خواهیم کرد.

جمع بندی

• بتدریج بیماری دیابت خود را بپذیرید. احساسات خود را با دیگران قسمت کنید.
• از خوردن مواد غذایی خیلی شیرین، قندی و پرچربی بپرهیزید.
• غذاهای فیبردار بیشتر مصرف کنید. اگر چاق هستید، از همه غذاها کم بخورید.
• قرصهایی را که پزشک تجویز کرده است، مصرف کنید. دستورهای پزشک را یادداشت کنید و نام قرصها را به خاطر بسپارید.
• نحوه اندازه گیری گلوکز ادرار را فرا گیرید تا از اتفاقاتی که در درون بدنتان می افتد، اطلاع پیدا کنید.