بدن مبتلایان به دیابت نوع یک توانایی تولید انسولین را ندارد و این امر موجب افزایش سطح قندخون می‌گردد.
این امر به دلیل از دست رفتن سلول‌های β جزایر لانگرهانس پانکراس اتفاق می‌افتد. دلیل اصلی از دست رفتن سلول‌های β، حمله سلول‌های لنفوسیت T به دلیل خودایمنی است که در بیشتر موارد بروز بیماری به دنبال ابتلا به یک بیماری ویروسی اتفاق می‌افتد. روش درمانی آن تزریق انسولین و کنترل دائمی میزان قندخون می‌باشد. انسولین هورمونی است که راه را برای ورود گلوکز به سلو‌ها باز می‌کند و در آنجا این مواد را می‌سوزاند.
حدود 5 تا 10 درصد افراد دیابتی در آمریکا که دیابت آنها به اثبات رسیده به این نوع دیابت مبتلا هستند. دیابت نوع یک در افراد زیر چهل سال و معمولاً در کودکان بروز می‌کند.